Ömür denen bu yolun karanlýk sokaðýnda, Bir sana hasret kaldým bir de sensiz dünyaya... Gün görmemiþ baharýn filizlenen çaðýnda, Bir sana hasret kaldým bir de sensiz dünyaya...
Nasihattýr diyerek dinlerdim her sözünü. Sabah doðan güneþe benzetirdim yüzünü. Ýçtiðim her kadehte yudumlarken hüzünü, Bir sana hasret kaldým bir de sensiz dünyaya.
Aþka uzanan yolda yokuþlara düz derken, Her yaprak düþüþünde mevsimlere güz derken, Yalancý baharlarýn sýcaðýna yaz derken, Bir sana hasret kaldým bir de sensiz dünyaya..
Erhan GÜL
13/02/2007
Manisa Sosyal Medyada Paylaşın:
erhangul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.