ben yýldýzlarý indirmek için göklerden koparmak için güneþin baðýný dünyamdam vazgeçtim ben,küçük kýzým hey,küçük kýzým ben senin küçük oðlun... ah sarý saçlarýn tel tel parmaklarýmda ah kýrmýzý dudaklarýn dudaklarýmda bakýþlarýn yanýbaþýmda olsa yeter...
yýllar ne kadar büyüttü bizi ninniledi saatler ayak ucunda anne gibi zamanýn bir yaz oldu bir kýþ hep sevdim seni...
soðuk terminallerde gözlerim yol çekerken ya da seni evde beklerken heyecanla karýþýk sinir geç mi kaldýn? dur sarýlayým sana...
sýcacýk yataðýnda serçe gibi nefes alýp verirken yükselen omuzlarýný öpmek ve ben okula giderken her nefesine ibadet etmek seni yazmak,okumak,ezberlemek..
Sosyal Medyada Paylaşın:
kemal yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.