en çok dalýnda kalmýþ geceyi seviyorum yapraklarýndan düþüp yataðýna sinen o yalnýzlýðýný yalnýzlýðýma eþ yaralarýma merhem gibi sarýp sarmalýyorum
ýssýz kuyularýnda nöbetler ardý sýra dizilir o asi duruþundaysa eþsiz bir dövmenin çýplak gölgesi durur sýrtýnda çuvallamýþ sahipsiz hikâyelerin gamlý yaþlarý dolar bir bardaktan bir bardaða
içinde onlarca birikmiþ sözcükler mürekkebini akýtan kalem uçlarý ve hiç üþümeyen bir çift el dokunur susamýþ þiirlerin köküne can suyu olmaktýr gâye hem de her birine
bendim düþlerin yastýðýna kurulan bendim dört duvarýn gölgesinde yol bulan gözlerim þehrini ýslatan bir buluttu her damlasýyla umut birakan
doðrudur geceyi sevdiðim baþým göðe erdikçe de kimliksiz kalmaz yüreðim
20/07/2022 01;30 eMINeYZAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.