BANA GEREK TEK ŞEY OL DİYEN

Hayatýmda bir yalnýzlýk çekmiyorum
Gözlerim bir baþka bekliyor herþeyi
Hep uzaklara bakan bakýþlarýmý
Ardýnca açamýyorum arkamdan
Sesli düþünüyorum ruhumun noktasýnda
Bir rüzgar savrulsa kanatlarým görünür
Görünmeyen þeyler ruhumda görmezden gelinir mi?
Doðru "acý bir gerçek" hayatýmda
Herþey acý olmasada bilinendir acýtan
Durgun bir suyla yaþadýklarýmdan yaþýyorum
Lakin ruhu derine çalan seslere dalýyor benliðim
Benliðimi ben çaldým, yinede ortaya çýkanda
Ne bir sukut, nede bir icma ile ortada
Bildiðini sanan boþa göründü
Bilinmeyenlerde yokuþa tüketti kendini
Olgunlaþtý bu yürek
Ne görene lazým oldu,
Nede görmeyene bir mana.
Kendi içimdeyim,
Beni yüze çýkarmasýn lakin,
Bana gerek bir tek ol diyen
Semalara daldýran
Bana "hiç", yokluk diyen.
Tek gerek,
Lazým gerekmez oysa bu bedendeki nefes, bütün herþey heves,
Bu bendeki nefes
Hep, heves
Hep heves...



Sosyal Medyada Paylaşın: