Nasýl böyle kalabildin be çocuk!
Bu kadar kirlenmiþlik içinde,
Merhametsiz yüreklerde,
Sade ve duru..
Hayatýn hep yalnýz tarafýnda mý kaldýn?
Gölgeni bir yerlere sýðdýramadýn mý?
Düþüp kalkamadýðýnda sarýldýn mý sahibine?
Sustukça biriktirdin mi içindekilerini?
Görmezden gelindin mi duvar diplerinde?
Kýyýlarýn neden sakin,
Bakýþlarýn nasýl dingin,
Köklerin kupkuru,
Karanlýðýnsa öylesine ihtiþamlý...
Bütün yaralar geçer ama,
Senin yaran kabuk baðlar mý be çocuk!
Kuþlar konar mý tekrar dallarýna?
Cam kesiði acýlarýn mahþere çýkar mý?
Yarayla alay edermiþ,
Yaralanmamýþ olan..
Öksüzlüðünle mi sýnandýn?
Yetimliðinle mi kýnandýn?
Zannetme ki kimsesizsin,
Kimsesizlerin kimsesine emanetsin,
Sakýn aldanma!
Sakýn kanma yüzüne her gülene...
Anlat be çocuk!
Gidenlerine üzülmedin mi?
Hüzünlerine yenilmedin mi?
Gökte hiç yýldýzýn kalmadý mý?
Dilinin ucuna hiç geldi mi kederlerin?
Birilerine gurbet oldun mu?
Bir dað baþý yalnýzlýðý diledin mi mesela?
Gömdün mü seni üzen herþeyi,
Herkesi yerin yedi kat dibine,
Uykunun en tatlý yerinde,
Kaçtý mý uykularýn fütursuzca?
Bozuldu mu tüm ezberlerin?
Gül’ün dalý bile dikenli be çocuk!
Batacaðini bile bile seviyor iþte insan,
Çek bi eyvallah okkalýsýndan hayata,
Baharý da bekleme artýk gelmez...
Nasýl anlatsam sana,
Bahara açan çiçeklerin aldandýðýný,
Apansýz yaðmurlarda unutuþlarý,
Boþ sokaklarýn kuytuluðunu,
Hýrçýn rüzgarlarýn sakladýðý yaralarý,
Bazen kýrýldýðýn yerden filizlenirsin,
Yarýnlarýn olacak senin de,
Dünlerini unutturacak,
Ýyi çocuklar aðlamaz derler ama,
Sen aðla!
Sen konuþ be çocuk!
Seni dinlesin bu zalim dünya...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.