YAŞAMAK İÇİN ÖLDÜR BENİ

Kader bir çemre taktý
düþtüm önüne..
O gün bugündür
hala sevdalýyým ölüme..

Haksýzlýða uðramýþ gibi
Kendimi doldurup doldurup
Falezlerden aþaðý atýyorum düþüncelerimi,
Düþünce doðrulup sevdanýn elini tutarak topallayarak yürüyorum her seferinde
Sevmek ne garip bir þey Anne
Yüreðime mýh gibi oturmuþ
Git diyemiyorum!
Kal desem kalbime sýðmýyor,
Damarlarým da dolaþan çaresiz bir hastalýk sanki !
Tabipler bile çare bulmuyor.

Ne zor seni sevmek,
Zenginlik içinde yokluk çekmek gibi,
Yoksulluða düþüp ,dilenmek gibi,
Denize düþüp ,yüzmeyi öðrenmek gibi,
Çatýsý olmayan kerpiç evin içinde, deprem korkusu yaþamak gibi.
Çayý yudumlarken ,içine þeker kaçmýþ gibi tadý var bu sevda’nýn

Sevmek neydi ?

Ey Sabah,,
Güneþe kavuþunca kucaklar mý seni?
Gözlerinin içi güler mi ?
Yaþamak için sever mi seni ?
Ey gece ,,,
karanlýk korkutur mu düþlerini ?
Yastýðýna aðlar mý gözlerin ?
Baþ ucun da bir mendil saklarmýsýn gizlice...

Kapýmý çarpan ey Deli Rüzgâr
Sende kýr gönlümü herkes gibi

Adý konmamýþ bir çiçeðim
Doðmadan ölen bir kelebeðim
Yaþamak için öldür beni ...




Ayþe caniberk
Gümüþ kalpler






Sosyal Medyada Paylaşın: