Seslendiremediðim aðýtlar yakýyorum içimde Bir bir gidenlerin ardýndan. Açýlan her yaraya Göz yaþlarýmý merhem ediyorum. Göz göz kanayan yaralarýma Kabuk oluyor mu dualarým acaba ? Hangi dilde aðlasam sakýncalý Kullandýðým her sözcük Kuracaðým her cümle içimde mahpus Sýrtýma aðýr geliyor bu yük Cehennem nârý bir efkâr birikiyor usumda Parmaklarýmý yakýyor içmeyi unuttuðum cigaram Henüz býyýklarý terlememiþ taze fidanlarý Kime kurban veriyor coðrafyam. Belki de Ondandýr türkülerim hep yaralý Ondandýr bir babanýn yürek yakan aðýdý “Giden oðul hiç gelir mi yerine Ah evladým yaram indi derine Hele bakýn zalimin eserine Seni vuran eller kýrýlsýn oðul" Bazen bir aðýt yankýlanýr Amed semalarýnda Notasýz duraksýz kafiyesiz “Diyarbekir ortasýnda vurulmuþ uzanýrým Ben bu kurþun sesini nerde olsa tanýrým" Bundan sonra ne söylesen anlamsýz Tüm sözcükler kifayetsiz. Binlerce yýldýr en acý aðýtlar düþmüþ payýmýza Baþýmýz ayýkmamýþ ölümlerden Bize düþense ölümlerden ölüm beðen Hep en yakýnýmýz olmuþ Sýrtýmýzdan hançerleyen.
Ozan Devrimî 16.07.2022 Sosyal Medyada Paylaşın:
cinitas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.