BABALAR GÜNÜNDE

Yirmi bir haziran, ikibindokuz
Babalar günüydü, senden haber yok
Oðlum delikanlým, yaþýn ondokuz
Babalar günüydü, senden haber yok

Umutluydum caným, kuzumdun dünkü
Hüzünlüyüm engel, koydular çünkü
Üçüncü þahýsta, olmuþ çöküntü
Babalar günüydü, senden haber yok

Sanmayýn unuttu, murada erdi
Bir telefon sesi, mutlu ederdi
Yerimde olsanýz, zor’a giderdi
Babalar günüydü, senden haber yok

Onlarý tutarak, sende tekledin
Dert zincirime bir daha ekledin
Saat yirmi dörde kadar bekledim
Babalar günüydü, senden haber yok

Yiðidim sormaman, bana hor geldi
Babaný aramak, çokmu zor geldi
Ateþ olup Yaktýn, kalbe kor geldi
Babalar günüydü, senden haber yok

Anlamak diyorsan, beni tanýyor
Ýþkence bu bende, yürek yanýyor
Kendini Erciyes daðý sanýyor
Babalar günüydü, senden haber yok

Vay Ahmedim derdi, sofra sermeden
Muradý vardýda, gitti ermeden
Baba annen öldü, seni görmeden
Babalar günüydü, senden haber yok

Sizi eðitenler, örnek olanlar
Beddua edilip, ahý alanlar
Onlarda umarým, durumu anlar
Babalar günüydü, senden haber yok

Hepiniz utanýn, sende bilesin
Onlarda yaþasýn, çok af dilesin
Bir kere düþünüp, doðru kalasýn
Babalar günüydü, senden haber yok

22/06/2009

Sosyal Medyada Paylaşın: