MEÇHULE GİTTİ ( 913.)

Sendin uykumun en derin anýnda
Tenden sýzan ter gibi dolaþan yataðýmda
Sabahlarý anýlan en güzel hatýraydýn
Bundandýr ben seni unutamadým

Her zaman sönmeyen kordun gönlümde
Reva gördün nedense zulmü de hasreti de
Ne bir gülüþ sundun ne de bir umut verdin
Susarak ruhumu gerdin de gerdin

Çok zor sensizliðin alevlerinde yanmak
Çok zor sensizliðin sabahýna uyanmak
Sen yüreðimin bitmeyen sýzýsýydýn
Gelmelisin kör geceme bir gün ansýzýn

Yüreðime yazdýðým en güzel þiir sensin
Her sinde hasretle özlenen aþk sensin
Ne elle tutabildim ne gözle görebildim
Her gece düþlerime gelen sen deðil miydin

Vuslat olmasa da sevgim sevgine fitti
Umutlarým tükendi düþler meçhule gitti
Sensizlik cehennemi yaksa da ben mutluydum
Umutsuzluk sevdasý umutlarýmý yuttu


Fatma Ayten Özgün






Sosyal Medyada Paylaşın: