piþmanmýyým asla !
tozlarý silik duygusal bakýþlar
yýkýlmýþ heyecan duvarýndan
ve
fluca görünür ;
üç isimli harfleri deri(ni)me kazýnmýþ//naçiz bedenim manzarasý
sunumdaki tökezleme derseniz
veya-sýna kan pýhtýsý yansýyan mýcýrý kutsal bir girizgâhtýr
çekirdek diþilliðe aykýrý muaþeret//kuþaða baðlý direncimin uyumu
bensiz hiç acýmadý kalburüstü hislerim
içindeydim çöl denizi odanýn ’cenin ol’ köþesinde
-tam bu dizeyle baþladý bitimsiz körpe baharý öyküm
kuþ sütüyle kendi ellerimle kurmuþtum linç sofrasýný
konser süreçli bir alto çýðlýðýný yuttunuz mu sevgilinizden
daha taze elden köpüksüz acý bir kahve içmeden
gün ayrýlýrken ýþýðýyla ’badem gözlü kör’ uslûbuyla çemkirilen
-git de zýrvanaya uðrasýn su görmemiþ yüzün ile baðlayýp
-kendi havlunu kullan-dan ýslak ayaklý kütüðe oymalý musluðun kelebeði’yle
baþýma doðru yerçekimli ’lâtife’ denerek
fýrlatýlmýþ terlik-ül azam yanýnda vazolu kýr çiçekleri
bak dost kalem
hep süsüm oldu týrnak izli tenimin üzüm çürükleri
o’na özgü idmansý rutinlerin h’içli çerçevesi// minnetimin çivisiyle asýlýdýr boynuma
can sevgilim üzerinden okunur yeminsi ahidlerim
her koþulda sana aitim demek üzre seçilmiþtir suflesiz kederlerim
piþman mýyým
asla..!
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.