MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

onlar şimdi yoklar
redfer

onlar şimdi yoklar





öyle ya, haydi hatýrlayalým bakalým
kaç ev deðiþtirdik
kaç komþumuz oldu,
kaçýný aile fertlerimizden saydýk
kaçýyla hafif limoni olduk

geçmiþe yolculuk yapsak
komþularýmýzýn çetelesini tutmaya kalksak
acaba kaçýný doðru dürüst isimleri ve simalarýyla hatýrlarýz
komþuluk maceralarýmýzý yazsak
acaba ne kadarý aklýmýza gelir

hiç gözlerinizi bir noktaya sabitleyip
bütün bunlarý hafýzanýzda canlandýrmaya çalýþýrken
uzaklara dalýp gittiðiniz oldu mu

hiç okuldan döndüðünüzde
anneniz evde yoksa karþý komþu teyzenizin kapýsýný çalýp
teyze annem nereye gitti dediðinizde
kuzucuðum geç içeri
annen pazara kadar gitti
o yürek ýsýtan cevabý alýnca
utana sýkýla içeri geçip somyanýn bir kenarýna sessizce iliþtiniz mi
ikram edilen kekten ya da çörekten hiç yediniz mi

anneniz komþuya gitmek için
kapýdan tam çýkarken ardýndan koþturup
anne fatma teyze ne yapmýþsa hepsinden ben de isterim
sakýn unutma diye
tembihlediðiniz oldu mu hiç

þehir yaþamýnýn soðuk apartman kültüründe
komþuluk artýk kaybolmaya yüz tutan deðerimiz þimdi
evet, benim, bizim, hepimizin komþularý vardý
tatlý mý tatlý, komþu teyzelerimiz,
güleç amcalarýmýz vardý bizim

hava kararýncaya kadar çeþit çeþit oyun oynadýðýmýz
annelerimiz bas bas baðýrýnca
koþa koþa evlere daðýldýðýmýz arkadaþlarýmýz vardý
onlar yoklar þimdi

insan olup da yalnýzlýk çekenler yok mu
var elbette
kronik yalnýzlýk sendromu denen bir melanet var mesela
yalnýz, mutsuz, depresif, saldýrgan insan sayýsý giderek artýyor
çocuklarý, yakýnlarý, komþularý uzaklara savrulanlar
kendilerini
güvenlikli, muhkem rezidanslara hapsediyor

komþularýmýz
pek çok hatýramýzýn mütevazý kahramanlarý
gösteriþsiz, sade, samimi, fedakar…
o, yabancýmýz deðil
aileden biri denirdi
o komþularýmýz kayboldu
komþularýmýzý kimler aldý
her biri kim bilir hangi yere savruldu
onlarý arýyoruz þimdi
tarifsiz bir özlemle

maalesef o yýllardan hiç kimse kalmamýþ
bilmek isterdim
acý tatlý pek çok þeyi paylaþtýðýmýz komþularýmýzýn
þimdi nerede olduklarýný
kim hayatta
kim deðil

biz çocuklar oyunun tadýný çýkardýðýmýz o günlerde
ne çok oyun çeþidimiz vardý
say say bitmez
yorulmak nedir bilmeksizin saatlerce
birlikte top koþturduðum akranlarým acaba þimdi ne yaparlar
ne iþle meþguller

televizyonumuz yoktu
yalvarýrdýk anneme
anne ne olur
hatice teyzeye söyle de bu akþamki filmi izleyelim
komþu, komþunun kahrýný çekerdi
çocuðuz ya, ertesi gün yine isterdik
her gün ,
her gün olmaz oðlum derdi annem

geçmiþteki komþuluðu anýyoruz
komþularýmýzý arýyoruz
derdimiz çok büyük
modern hayat bizi þimdi daha büyük
daha yüksek
daha kalabalýk
apartmanlarda yaþamaya zorluyor

dev binalarýmýz var þimdi
içlerinde huzur yok
mutluluk yok
gerçek manada komþuluk iliþkisi kurabildiðimiz daire sayýsý
ya bir ya ikidir
hadi üç olsun
öyle ya
bizim komþularýmýz vardý
onlarý kimler aldý götürdü

hiç hayýflanmayan, üzülmeyen
kaybettiklerine ciðeri yanmayan
türlü gamsýzlýklar ve anlamsýzlýklarla dolu modern þehir hayatý
bizden komþularýmýzý da koparýp aldý
bizse artlarýndan bakakaldýk öylece

insanlarý kendi kabuklarýna sýmsýký kapatan
bu kozmopolit hayat
ayakta kalma mücadelesi
herkesi en ücra köþelere savurdu
komþularýmýz bizler için,
bizler komþularýmýz için birer nimettik
birbirimizi çok sevdik
komþuluðu doyasýya yaþadýk

anadolunun küçük þehirlerinde
kasaba ve köylerinde
komþuluðu tüm saflýðý ve güzelliði ile yaþatanlara selam olsun
selamýn daha büyüðünü
þimdilerde modern þehirlerin kasvetli havasýnda
yavan yaþamýnda
komþuluk kültürünü ayakta tutmaya çalýþanlara gönderiyorum

tuhaf bir kýsýr döngü sarmalýna mahkum olmuþuz
dostluðun, kardeþliðin, komþuluðun özü de yitip gitmiþ
biz o günlerin özlemini çekiyoruz
Allah bugünlerimizi aratmasýn derdi büyüklerimiz
bir bildikleri varmýþ meðer
o günleri
mumla arýyoruz þimdi

mahalle kültürümüz cývýl cývýldý
ne yazýk ki göz göre göre elimizden kayýp gitti
ve giden hiçbir þey artýk geri gelmeyecek
elimizdekileri vermemek için direnmediðimizi söyleyemem
ancak baþaramadýðýmýz bir gerçek
dev yapýlarýyla sokaklar
labirenti andýran caddeleriyle
7/24 aktifliðiyle modern þehirler
alýp götürdü komþuluðumuzu

bir yandan deðerlerimize azar azar yok olurken
bir yandan da duygu olarak çok hýrpalandýk
çok yorulduk
kimi alarm takýlý çelik kapýlarýmýz
yan kapý, karþý kapý,
alt kat, üst kat komþularýmýzla
sýký bir kopuþu sembolize ediyoruz adeta

sosyal medya
tanýmadýðýmýz sanal þahsiyetleri evimize soktu
bizi onlarla sýký fýký dost yaparken
apartman komþularýmýzla küsleri oynuyoruz
kapýda, asansörde, araba garajýnda denk gelirsek bir an
kýsa tebessümlerle
kaþ gözle selamlaþýp geçiveriyoruz

içi kof bir modernliðin mekanik rutinine kapatýldýðýmýz günden beri
konforu yüksek
daha kalabalýk apartmanlarda
kendimize
çevremize
yabancýlaþýyoruz

artýk komþular arasý akþam oturmalarý
çay kahve sohbetleri
bayram ziyaretleri pek yok
çorbalar, irmik helvalarý, kurban paylarý
bardakta tuz, þeker, yað veya salça da gelmiyor kapýmýza

bir yere giderken evimize göz kulak olmasý
çiçeklerimizi haftada bir sulamasý için anahtarýmýzý emanet ettiðimiz
saliham teyzelerimiz de yok
komþuluk dahil pek çok þeyi yitirdik
acýmýzý hafifletecek hiçbir mazeretimiz kabul deðil
geçmiþin masumiyetini þimdinin hýrçýnlýðýna kurban ettik
geçmiþin toplu fotoðrafýný indirdik
yerine þimdinin bireyci vesikalýðýný astýk

sokaklarýmýz deðiþince komþularýmýz da deðiþti
bütün sokaðýn ayný dili konuþtuðu
ayný duygularý paylaþtýðý günlerden
sanki dilini, örf ve adetini bilmediðimiz yaban bir memleketin
yabancý kaynayan sokaðýna gelmiþ gibiyiz

þarkýnýn sözlerinde olduðu gibi
burasý memleketimden küllerce uzak
burasý memleketimden millerce uzak
nakaratýndaki gibi
sokaðýmýzda selam verecek kimsemiz kalmadý
ruhumuz yapayalnýz

ne gariptir ki kaybettiklerimizi yazarken
tekrar hatýrlamaya çalýþýrken beynimiz patlýyor
çok þeyleri yitirmiþiz
bizim komþularýmýzý, hayallerimizi de çalan
dünyevi hýrslarýmýz oldu

komþunun çorbasýný, irmik helvasýný, bir bardak yaðýný,
tuzunu, þekerini ve hepsinden önemlisi
zilimizi çalarken
benim güzel evladým diyen sedasýný
þehrin cafcaflý ýþýklarýnda yitirdik
uðultulu telaþýnda kaybettik

kaybettiklerimizin toplamý tüylerimizi ürpertecek,
dilimizi damaðýmýzý kurutacak
aklýmýzý alacak derecede
hüznümüz kaybýmýzý karþýlamaya yetmiyor
tatlý komþularýmýz vardý usul usul kapýmýzý çalan
dönüp gittiler biz kapýyý açana kadar
ey vahlar bize…

ne çok þeyler üretmiþiz komþuya dair
komþu hatýrý
komþu kapýsý
komþunun külü
komþu ekmeði
komþu hakký,
komþunun tavuðu…
bütün bunlar þimdi çok az yerde yaþanýyor

vay halimize
adeta karþýlýksýz çek gibi
þehrin vahþi dünyasýnda bir karþýlýðýmýz yok
geçmiþin derinliklerine yuvarlanýp gitmiþiz

ne masum, ne saf, ne güzelmiþ o günler
çok sever, çok hürmet ederdik hülya ablamýza
biz istanbula taþýndýktan yýllar sonra
aldýk acý vefat haberini
Allah rahmet eylesin
pek çok hatýramýzýn mütevazý kahramanlarý komþularýmýz,
samimi, fedakar, sevecen, müþfik…
ailemizden biriydi onlar

gördüðümüz, dokunduðumuz, hissettiðimiz, yaþadýðýmýz
uygulamaya döktüðümüz anlarýn toplamýydý onlar
komþu, kendimde onu,
onda beni gördüðüm kiþiydi
birbirimizin sýrlý aynasýydýk

þerrinden komþusunun emin olmadýðý kimse cennete giremez
Allah’a ve ahiret gününe iman eden komþusunu rahatsýz etmesin
buyuran sevgili peygamberimizin sözleri
bugünlerde
komþuluk duygularýmýzýn küllerini yeniden alevlendirmek için
bir kývýlcým olur mu bize
küçücük bir kor kalmýþsa derinlerimizde

eskimeyen zamanlardan,
daðlarýn daðlara kavuþtuðu
insanýn insaný anladýðý, yürekçe konuþulduðu zamanlarda
içten türkülerle
ninni bebek ninni
güzel uyu
güzel büyü
kulaðýmýza seslenen
ne güzel komþularýmýz vardý

yeni gelinin ay yüzlü bir kýzý olmuþ
Allah hayýrlý evlat eylesin
biz de gidelim görelim
bir göz boncuðu iðneleyelim kundaðýna
bir hayýr dua edelim diyen
gönlü yüce komþular gördük biz

kýrk banyosu
su aþaðý, boyu yukarý
su gibi uzun olsun ömrü
kýrk suyu döküldükten sonra
kýrklanmýþ olsun diyen komþularýmýz vardý

bebek kýz ise pembe, kýrmýzý kýyafetler
erkek ise mavi ve yeþil renkler
kundaklara sarýlýrdý bebekler
beþiðin baþý
karyolanýn baþlýðý
bebeðin kundaðý
günlerce rengarenk hediyelerle dolup taþardý

kýsmetli bebekmiþ
buyurun, buyurun; misafir baþýmýz üstüne
buyur ederlerdi gelenler
maþallah, maþallah bahtý açýk olsun inþallah
hayýrlý evlat olsun
analý babalý büyüsün derlerdi

el örgüsü kýyafetler
patik, çorap, yelek, hýrka, ceket, pantolon
hepsi, neþeyle takýlýr, asýlýr, dürülür
okusun da büyüsün
büyüdüðünde okuluna harçlýk edersiniz annesi
derlerdi komþularýmýz

göðü bezeyen eþsiz inciydi komþularýmýz
gece ve gündüzün remzi
ay ýþýðýna meftun
mehtaplý gecelere mýsralar okuyup
güneþ ýþýnlarýnýn ardýndan
aðaç gölgelerini
serin su kenarlarýný tutup gittiler
bütün güzellikleriyle


redfer



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.