MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ALLAHIM NE KARA GÜNLERE KALDIK
TAMEL GÜLLE

ALLAHIM NE KARA GÜNLERE KALDIK



ALLAHIM NE KARA GÜNLERE KALDIK

hayatýn çarklarý hep ters dönüyor,
insanlar insana deðer vermiyor.
garipsen her gelen ezip geçiyor,
allahým ne kara günlere kaldýk…

bir yanda aðlayan,bir yanda gülen,
bir yanda kahrolan bir yanda ölen.
yoksulun sýrtýndan var sefa süren,
allahým ne kara günlere kaldýk…

aðlayan gözler var gülmeyi bilmez,
kanayan yaram var dinmeyi bilmez.
Gözler hep kör olmuþ gerçeði görmez,
allahým ne kara günlere kaldýk…

bir yanda yokluðun verdiði çile,
bir yanda sefalet, bir yanda hile.
Ne kadar haykýrsam gelmiyor dile,
allahým ne kara günlere kaldýk…

ozangil’im derki bu nasýl hayat,
biri ah çekerken birisi rahat,
insan olmakmýdýr bütün kabahat,
allahým ne kara günlere kaldýk…

Tunç OZANGÝL

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.