Her fýrtýna sonrasý çiçekler sararýyor, Bu þehrin akþamlarý erkenden kararýyor; Kýrýk parçalarýný yapýþtýrsam kalbimin, Kan sýzdýran çatlaðý sonsuz acý veriyor.
Gözlerim gözlerinde kuru yaprak misali, Ha düþtü ha düþecek sanki emanet hali; Ne kadar inkâr etse hayatýn gerçekleri, Yüreðimde bitmiyor yüreðinin iþgali.
Yaþadýðýmýz sevda, sevda deðil masaldý! Daðlar aþalým derken bizi deryaya saldý. Aðladým, hep aðlattý uykusuz gözlerimi; Þiirlerim kaç kere sular altýnda kaldý.
O en son gidiþinden kendimi aklýyorum, Senden sonra sevmeyi kalbe yasaklýyorum. Senin için yazdýðým yüzlerce þiirleri, Kitap sayfalarýnda özenle saklýyorum.