GECEYE DÜŞEN HÜZÜN

Adý yok kimliksiz bir eþkiya
heybetli yüreði mesken tutmuþ gözlerini
biraz savursa rüzgarýný
yüreðine düþecek niyetindeki yýldýzý
avuç içi kadar dünya,dünya kadar yüreði
ah birde tutabilse sarmaþýk gülleri
dikenlerini semaya dayasa
kanaya kanaya çýkacak,tutuþturacak yüreðini

az ötede yalnýźlýðýn sohpeti keser düþlerini
ney sesinde feryadý figan düþler dökülür
deniz dalgalarýnýn sesi döver dizlerini
uçuruma yazýlan mektuplar iliþir gözüne
sesiz aðýtlar düþer bir bir karanlýðýn bilinmezliðine
bir intihar bir veda bir buse
bulurmuki yüreðindeki adresi

döner dünyaya, özlemi küle ,kül ateþe
bitmeyen bir acý tutuþur
gelenler,gidenler,anýlar yarým kalmýþ kitaplar
ucu yanýk hasretler tüter karþý tepede
tepeler ki kan revan
tepeler ki çýrýlçýplak
tepeler ki kimsesizler mezarlýðý

adý yok kimliksiz eþkiya
yine düþtü gecenin bitmeyen dünyasýna
önce ney sesine mest oldu
sonra dalgara sövüp geçti uçurum kenarýna
düþlediði bu deðildi elbet
bir ihtimal giden mektuplar doðru adreste
bu cezbetti
sinesini yerinden söken hüzün
mutluluða gidermi dumanlý sevdasý
yok olmaya haký yoktu tabi
ve bir an tamda o an düþtü semadan
saclarýna sarmaþýk gülleri
düþtü kimliksiz yüreði uçurumdan...





Sosyal Medyada Paylaşın: