Annen ölecek diyorlar ... Beþ bilemedin altý ay ... O gidene kadar, erir iken gözün önünde , günleri say ...
Daha erken diyorum yeni yeni tuttu torunlarý ellerini Sadece üç bayram öpebildi ... Gider ise þimdi belli belirsiz bir yüz kalacak sadece akýllarýnda ...
Her akþam kaðýt oynamaya yanýna inemeyecekler , Sorarlarsa ne diyeceðim ? Kim çözecek boðazýmda ki düðümleri .. Kimin dizine yaslanacaðým ?
Uzun süre çalýþtý , Sadece üç kere alabildi emekli maaþýný , Onu da bize harcadý ...
Deniz kenarýnda piknik yapacaktýk, bu ay Soðan salatasýný kendi elleri ile yapacaktý ... Su içse þimdi kezzap kusuyor ...
Doktor diyorum doktor ANNEM ölüyor ! Hazýrlanýn diyor yüzsüzce bir tavýr ile ... Bir insan nasýl hazýrlansýn buna doktor ?
Aç kalsam, açmýsýn diyecekler var elbette ... Cümlenin sonunda "oðlum" diyenim olmayacak be doktor ..
Elsiz ayaksýz nefessiz kalmak bile mantýklý þu sýra da ; Annesiz kalmaya alýþmanýn yolu yordamý yok , gülümsemesini görmeden gün saydýracak bize... Sonra gidecek diyorlar.
Sýralý ölüm versin derdim eskiden ... Þimdi takas istiyorum ! Üç ay yeter bana ... Ömrümü ver ne olur ALLAH BÝzi yaþatmak için yaþamadan giden bu güzelim kadýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ozkankavuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.