SABIR BASTIM YARAMA ( 908.)

Hasretin sancýsýyla zehir olur uykular
Eriþilmez bedende birden artar arzular
Aþka düþerse aþýk elbette yolunu þaþar
Yarýnsýz aþklar için gamý tasasý coþar

Aþka dair yazdýðým bin bir hece bin bir söz
Yazdýðým tüm þiirler bunca kelam bunca söz
Senin som özetindir gülen bir çift ela göz
Sen süslersin içini gördüðüm sýrlý düþün

Varlýðýn ayrý bir dert yokluðun ayrý çile
Bu aþka evet dedim sonunu bile bile
Sararan güller gördüm hüzün doldu içime
Giderken solan güller gibiydi sanki yüzün

Gözlerim gözlerinde gözlerim aðlamaklý
Sen yoksun yalnýzlýðýn doruðundayým yine
Belki de son bahardýr þu kalan ömrümüzde
Gitme yarim son gülde solmasýn gönlümüzde

Sönmedi hiç bir zaman Yüreðimde ki ateþ
Sabýr bastým közlenmiþ yaralarým üstüne
Dilim sükut deminde kasýrgalar içimde
Allah’ým bu acýnýn cümrü vebali kimde


Fatma Ayten Özgün






Sosyal Medyada Paylaşın: