GECENİN SESSİZLİĞİNİ DİNLİYORUM

GECENÝN SESSÝZLÝÐÝNÝ DÝNLÝYORUM .

Mazlumlarin suskun cigliklari, gecenin sessizligini bozuyor. Karanligi delip. Goklere týrmanýyor. Ölmemiþ ruhlara degiyor.
Icimi tarifsiz hüzün kapliyor.
Kulaklarimda çýnlýyor, duymak istemiyorum,
O Sessiz çýglýklarý .
Ama ruhumu kapatamýyorum.
Bir cocugun feryadi, figani yaraliyor kanayan yüreðimi. Uzakta ve yakinda insanlik adina bir sey gözükmüyor!
Sevgi bekleyen , kulaklari sagir eden temiz yürekler , uzanacak bir El, siginacak bir liman, sicacik bir sevgi, ýþýk bekliyorlar.
Her gece çýg gibi büyüyor sessiz cigliklar
Bir yanda þehrin ihtisamli ýþýklarý,
Bir yanda zifiri karanlik.
Bulanik her taraf.
Beden yorgun, zihin dolu, gözler bulutlu, yürekler kýrýk.
Hayal bile kuramiyor, icime yolculuk yapiyorum.
Kara gecede, kara tahtanin uzerinde gezien kara karincayi gören mevla.
Gökleri delen Mazlumun sessiz cigligini bilmezmi?
Gökyüzünde Ay ve yildizlar karanliga inat isigini saciyor.
Ýçimi umutlar kapliyor birden.
Saatin tik tik sesiyle irkiliyorum. . Gece kuþu beliriyor bir anda. Ciyak, ciyak bagiriyor. Karanliga ragmen inatla. SABRET.
Her gecenin bir sabahi vardir. Diyor.

Þerife Bozoglan- Eker

19-02-2018
Sosyal Medyada Paylaşın: