NASİP

Nasip diye çýkar evden.
Daha güneþ doðmamýþken.
Arar kýsmetin çöplerden.
Der nasibim hayýr ola.

Dolaþýr tüm sokaklarý,
Toplar naylon, kaðýtlarý.
Alýrken bir kaç lirayý.
Derki bereketli ola.

Uðrar bakkala, manava,
Üçbeþ parça kor torbaya,
Koyulur evin yoluna.
Derki varmak nasip ola.

Daha eve yaklaþmadan.
Oðlan derki geldi baban.
Sanýrsýnki, düðün bayram.
Der þükürler, Tanrým sana.

Ne yorgunluk, ne yoksulluk,
Ýþte budur tek mutluluk.
Neþe ile çocuk çocuk.
Kaþýk sallarlar çorbaya.





Sosyal Medyada Paylaşın: