Düzeni bozuk dünyanýn düzünde Yoruldu ayaklarým gitmiyor USTA... Kaybetmiþ özünü kahpeler durmuyor sözde Küstürdüler dünyaya kalmadý yaþama hevesim Artýk bu göl maya tutmuyor USTA... Akýl dediðin dibi delik bir testi Doldu taþtý artýk hiç bir þeyi almýyor Herkes sýðdý dünyaya Bir benim yüküm aðýr bastý Aç gözlü dünya bir türlü doymuyor USTA... Aldýlar canýmý aheste aheste Her önüne gelen ezdi Ayakta tutan bir nefesti Zalimler nefesimi kesti Artýk oturdu karaya bu gemi gitmiyor USTA...
Sosyal Medyada Paylaşın:
MOR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.