görmeyenler vardý bakýyorlarken ne beklenirdi ki körlüklerinden. susuyorlardý bazen konuþarak konuþuyorlardý bazen de susarak. kabulse kabul deyip daha ötesine gitmeden .. örtülü gerçeklerle dolu hayatlarýný .. hüzünle acýyla yaþýyorlarken .. giderek molalarý azalýyordu umutlarýnýn.. unutulmalarý giderek yakýnlaþýyordu. böyle bekliyorlardý geleceði .. nerden bileceklerdi ki zafer .. bekleyenlerin deðil ! bekletenlerindi.
12 ekim 2006..
Gülden Iþýk Sosyal Medyada Paylaşın:
GldnIşk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.