bir kum saatinden zerre zerre
savrulmadan iklimlere bir rüzgar gibi
billur kýrýklarý daðýlmadan hayallere
kaç kara geceydi
bilir misin
kaç kurþuni vakitlere yazýlmýþtý adýn
hangi çiçekti beni sana hatýrlatan lacivert akþamlarda
mehtaba karþý birlikte söylediðimiz
bir þarký deðilmiydi
ve bir türkü ýssýz sokaklarda
dolunay rüyalarý
kaç milyon megavat acýyla benliðimize çarpan
paramparça aðýtlar mýydý kalbimize okunan
göðsümüzü yaran neydi
ruhumuzu kendi yakýnlýðýnda yalnýz býrakan
eþkýya ateþlerde semender misali kavrulan
sevdamýz deðilmiydi
gün doðumunda
sermest gülüþler ardýnda
esrimiþ hüzünlerimiz miydi ýlgýt ýlgýt esen
sabahýn tenine kýrýk kanatlarla konup
kýrýlmýþ bir dal gibi ikiye bölünen
duygularýmýz deðilmiydi
hangi pazarda çatýlmýþtý kaþlarýn
sýð rüzgarlardan kaçýp
peri masallarý vaat ettiðim vakit
yalnýzlýðýn tenhalaþan saatlerinde
hangi ayýn hangi gününde
çalmýþtým kimliðini
yeni bir kimlik vaat ederek
cemrelerdi umutlarýmýz hani
birlikte havaya ve suya ve topraða düþürecektik
yaðmalanmýþ kentlerin kapýsýnda
neden aðlarsýn þimdi
neden aðlar … gözyaþlarýn
gecelerin en yanýk türküsünün
sana okunduðunu bilmez misin
azgýn hecelerin koþuþtuðu sayfalarda
sevginin sana yazýldýðýný görmez misin
nicedir hareli aðýtlar duyulur kaldýrýmlarda
nicedir hicranýn böðrüne oklar saplanýr
kýrk kere kýrdýðýn kalbin
kýrk bir kez seni anarak
söndürülmüþ kandillerin fitilince sana yandýðýný
bilmez misin
hangi mevsimdi
býrakmýþtýn bir baþýma
ne kadar da erkendi o sözler
o yeminler
o hayaller
ne kadar da erken
adanmýþ bir doðum sonrasýnda
kýr saçlý kentlerin yorgun düþüncelerini silseydin keþke
her günü bir inci tanesi gibi dizerek
yýldýz topladýðýn gecelere uzatsaydýn
masalýn en trajik yerinde çatýverseydin iki tel saçýný birbirine
keþke yaðsaydý üzerine çareler
gök fiþeklerinin renkleri yaðsaydý üzerine
ne bitmez arzularýn kalsaydý
nede olmayacak dileklerin
beyaz bir çiçek gibi
mavi bir ýþýk gibi
hani el deðince bozulan
gölge düþünce küsen
ecel akýncýlarý gelmeden
durmasaydýn
gelseydin
tutsaydýn ellerimi
ve sevdiðini
ve sevgini söyleseydin keþke
bir kilim desenince
aþk nedir ki
aþýk kimdir ki
varýp gitseydin
aklýný bulandýran düþlere dokunsaydýn ellerinle
verseydin hakkýný her dem taze baharýn
yakasýna bir beyaz çiçek takýp
yapraða tebessüm
tomurcuða sevgi olsaydýn keþke
sonbaharlarca savrulan hasretleri toplasaydýn bir bir
saman sarýsý rüzgarlar alýp götürmeden
son kuþlar da göçmeden
bir ýþýk yaksaydýn ruhunda
mavilerden
ve bir gün
bir gül fecrinde
eski yollardan çýkýp gelseydin
güneþ katlanýp dürülmeden
ve yýldýzlar kararýp dökülmeden
redfer