Sen Gülümse, vebali boynum'a

Ben seni ;
Örselenmiþ bir yürekle sevdim
Ýncinmiþ duygular, güvensiz bir kalple sevdim.
Ben seni ;
Kendime dönmüþken, yalnýzlýðý yüceltirken, acýyý kutsarken sevdim.
Ben seni ;
Aþka tövbeliyken, ’vebali boynuma’ dedim,
yeminimi bozdum da sevdim.
Ben seni;
’ korkularýn caný cehenneme’ deyip,
yeniden kýrýlmayý göze aldým da sevdim.
Ben seni ;
Oluru yokken, imkansýzken,
O bildik inadýmla, sonsuz aþka inandým da sevdim.
Ah sevgili ;
Bilmiyorsun,
Þu yalan dünyaya, þu sahte aþklara inat çok sahi sevdim.
Ben seni;
Bu güne kadar seni sevmeyen herkesin yerine sevdim,
Sevgim ikimize de yeter dedim, Yetmedi...
Daha iyi, daha farklý, daha güzel olmana gerek yok,
Sana sarýlmayan herkesin yerine sarýlýr ;
Dünyada kimsenin kimseye olamadýðý , olamayacaðý kadar ev olurum dedim ve sevdim,
Sen gülümse, ben varým artýk dedim,
Sevgisiz kaldýðýn her anýna milyon sevgim var,
Annenin yaþattýðý sýcaklýðý ve sevgiyi sonsuz yaþatýrým
Sevilmediðin her þey yerine sana herkes olmaya açýk bir göðsüm,
Aðlayamadýðýn her omuzun yerini dolduracak bir omuzum var dedim de sevdim.
Sana sende olan her güzelliði anlatacak kadar çok kelimem var.
Gözlerin bana baksýn, korkma ben varým dedim,
Korktun, ben yok oldum...
Þimdi sen sadece gülümse,
Bütün vebali benim boynum’a...
Sosyal Medyada Paylaşın: