Pranga budur

Bir uzun yol otobüsünde , sabaha karþý
O güzel gölün kýzýllýðýna
Bakýpta düþünü kurduðum,
Bir adým ötesi bilinmeyen
O kapýdan geçerken
Binbir hevesle , hayaline daldýðým
Hayat bu olmasa gerek...
Çok güzel bir hediye paketinden
Bu kadar "ýzdýrap" çýkmasa gerek
En zor sandýðým zamanlarý vardý ömrümün
"Gurbet" ne soðuktur, ne kadar iç acýtýr
Balkona çýkýp, bakarsýn ýþýklara
En büyük yalnýzlýk senin evindedir
En sevdiklerin çok ötelerdedir
Koskoca bir balkonda küçülerek aðlarsýn
Sesin git gide artar ama nafile
Ne kimse seni duyar, ne "aðlama " diyenin olur
Piþmanlýklarýna aðlarsýn , kendine kýzarsýn
Ýçindeki büyük boþlukta öyle rüzgarlar eser ki
Uçurduðu her yaprak , yaralarýna çarpar
Telefonlar çalýnca, aðlamama gayretin
Telefonlar kapanýnca çýðlýk olup göklere çýkar
En zor günleri bunlar sanýrsýn
Ama en zor günler daha sonra baþlar,
Hani kendini "en þanslý" saydýðýn
Hani sevincine insanlarýn ortak olduðu
Hani beyazlar giyip, al duvaklar taktýðýn
O gün, iþte o gün vardýr ya
Ýþte o zaman baþlar en büyük üzüntüler




Sosyal Medyada Paylaşın: