Ay vakti
Ay vakti
Kan rengi gün batýmý mavi sularda kaybolurken
Ay, Sema da belirir gelinlik kýyafetiyle
Ah! þu kayalarýn denize sevdasý...
Hadsiz hayallerim gibi dilsizdir.
Dalgalarýn kumsala,
vals’e daveti var bu gece
Rüzgar eþliðinde iner kalkar
kollarý köpük köpük sahile
Yine bir Ay vakti sarhoþudur efkarým
Kalemi, heceye tokusturur isyaným; "þerefine"
Yýldýzlar altýnda sevimsiz bir yüzleþmedir benim ki.
Hüznüm nirvana da, canlý müzik rýhtým cafe de
Bir hasret türküsü, ninni gibi dolanýr dile
" Býrak ay gitsin, sen kal bu gece; yakamozsun sen"
Kulaðýma gelir tahta iskelenin kýrýk ucunda,
Her gece mavi sularda gümüþ rengi
Bir yakamozu daha seyrederken
Ölümden beterdir burada ay vakitleri
Gün boyu yaþam telasasi unuttursada
Geceye toplanýr özlemlerin tümü
Bir yanýk kokusu sarar baðrýmý
yüreðimde cehennem lâvý, nabzýmda telaþ
Bilinmeze kayarken yýldýzlar
Dilekler salarim gök tengriye
Kibritci kýzýn, son kibridindeki umuda baðlanýr bekleyiþlerim.
Aðlamaklý olurum her gece ay vakti geldiðinde.
Aliye Uyanýk
03.07.2022
Çanakkale/ Dalyan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.