Eylül! Hazanýn baþlangýcý, Suskun bülbüller ötmez kuru dallarýnda güllerin, Bir sessizlik korkusu, Bir yangý, Bir yanýlgý, Susmuþça coþan ezgileri gönüllerin.
Bir eylül sabahýnda, Toprak rengi güller, Toprak rengi gönüllerde oyalan, Saçýlmýþ toprakça Küller.
Savruk yapraklar, Daðýnýk saçlar gibi, Dik baþýn ne kadar; Ak, Kýraðý çalmýþça saçlarýn, Yýllanmýþ þarabýn kadar tatlý.
Aðaran günle beraber, Uçar ruhun belki kanatlý, Ve uyanýr uykusundan, Bakar mahmur gözlü yaþam yeniden, Bir eylül sabahý.
28.Aðustos.2002 22.20
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.