ÖZLEDİM ÇOCUKLUĞU

Neþe vardý ve tebessüm çocukluk yýllarýnda
Kalmadý izi onlarýn zaman tuzak kurmakta
Ne de gençti annem, babam efsunluydu o yýllar
Anlamadým masal mýydý, nasýl da yok oldular.

Sarmalardý kollarýyla dedem, ninem torunlarýný birbir
Boþ sahalarda oynardýk futbol, misket, birdirbir
Çalardý ziller aniden koþardýk dersliklere
Okul coþkuyla dolardý, öðretmen de geldiyse.

Ayakkabýlar eskiydi, olsun bundan ne çýkar
Çemberin peþinden koþar türlü türlü çocuklar
Havalanýrdý uçurtma, rüzgârlý o günlerde
Uçardýk sevinçten biz de deðmeyin keyfimize.

Kar yaðardý hem de ne çok bizler bayram ederdik
Bembeyazdý cadde, sokak resmini de çizerdik
Kýzaklarsa elde hazýr atký, palto, eldiven
Atlet, çorap ýslansa da mutlu biter serüven.

Ne çok kitap okuyorduk, tükettik kitaplýðý
Ýçlerinde en sevdiðim, Keloðlan Masallarý
Koca devler ve cüceler, sanki gerçek gibiydi
Neþeyle doluydu hayat, þimdi neden matemli?

Okka, divit, mürekkeple þiirleri yazardýk
Sayfa aþkýn dizeleri, hafýzada tutardýk
Erkenden biterdi okul, þimdi oyun sýrasý
Ýzin verdi Ahmet Amca, daldan kiraz toplardýk.

Ne yazsam bitmez o yýllar, keþke büyümeseydik
Annemin dizinde uyur hatýralar dinlerdik.
Akþam babam da gelirdi, ailemiz tastamam
Hafta sonu gezme vakti, adres ise hep halam.

Komþuluklar bir baþkaydý, hepsi güzel insandý
Kimin bir derdi var ise, orda toplanýlýrdý.
Açýk hava sinemasý apayrý bir eðlence
Cümbür cemaat mahalle, gece filim izlerdi.

Büyümeyin siz çocuklar, o yýllar hiç bitmesin
Dolu dolu geçsin günler, neþeniz eksilmesin
Ýki satýr yazarken ben hem düþündüm, üzüldüm
Hayat böyle zaman geçmiþ, çocukluðu özledim.

Sosyal Medyada Paylaşın: