tüm dillere çevrilmiþ tüm renklere güzünde evrilmiþ, hüznünde demlenmiþ özü, sözü, gözü kör olmayasý þarkýlarýn t/adýdýr sende kalmak sende kalmak ki tüm sus ve susuþlara sarýp sarmalanýp tüm keþkelere kanamak “hadi inþallah” larý avuçlarýndan ta göðe emzirip çerçevesiz tebessümüne tülsüz, penceresiz kaybolmaktýr
nasýl da isterik dinginliðine gece soy þimdi týnýsýndan epitaph’ ý
tut, tutun nefesime mavisinden soy, soyun kýzýla, kýrmýzýya, akýntýsýnda yüzdür bir tuval ten’izlerimin en üryan sularýnda soyun kývýlcým dudaklý yangýnlarýna es, esenim yýrtýlsýn ar perdelerim, yelkenlerim. diþ geçirilmemiþ ah o tepeciklerinin zirvelerine kanatlansýn, süzülüp tünesin, iþgallensin parmaklarým.. iyisi mi her bir yerinle düþle beni düþle ki çýldýrsýn yalnýzlýk...
soyun týnýsýnda epitaph’ a duy nasýl da davetkar tek beden dansa . . . //
ilhanaþýcýtemmuzikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.