ÖFKE ve İSYAN
Kimileri vardýr
Hani, hiç olmasalar çok daha iyi.
O’nunsa, hemen duyulur eksikliði.
Zulmün fýrtýnasý tayfunlaþtýkça
Yitirir çok kiþi cesaretini.
Dimdik durur O, atar esaretini.
Yöneltir kitleleri kavgaya.
Bir dilim daha fazla ekmek,
bir bardak daha fazla çay
Ve halk egemenliði uðruna.
(Zira, Tayfun Çuþkun’c-a sogulamada)
Sorar özel mülkiyete:
Nereden çýktýn?
Sorar her düþünceye:
Kimin yararýnasýn?
Suskunluðun egemen olduðu yerde
Çýnlayan onun sesidir.
Zulüm kol geziyorsa ve yazgýyý suçlamaktaysa insanlar
Adýyla söyler o, suçlu kimdir.
Oturdu mu bir yerde bir masaya
Hoþnutsuzluk da oturur onunla.
Yiyecekler yenilmez olur
Oda, dar gelir insana.
Onu sürgün ettikleri her yere
Gider isyan.
Ve sürülüp çýkarýldýðý yerde
Kalýr öfke.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.