KIRKLANMAZ GÖNÜL
Gördüðü nimeti bilmeyen kuldan
Çok güzel bir dostluk beklenmez gönül!
Ýçinde þahsiyet kalmayan çuldan
Çok özel bir postluk haklanmaz gönül!
Kör olmadan deðer vermedik göze
Ýyi düþünerek girmedik söze
Hiç kýþ yaþamadan varýnca yaza
Kurumuþ gönüller yoklanmaz gönül!
“Damdan düþen anlar düþen halini”
Kalkamayan bilir piþen belini
Tutamayan görür þiþen elini
Görüp yaþamayan aklanmaz gönül!
Dermandan kesilir gezdiren dizler
Ölümden beterdir sezdiren gizler
Kýþý da gösterir süzdüren güzler
Ayazdan donmayan paklanmaz gönül!
Her duada dostu ansan da yalan
Teselli verirler asýlsýz olan
Ruhunu bitirir kalbini çalan
Dertlere yeni dert eklenmez gönül!
Firavun da en son Hak’a ram olmuþ
Farýmaz sanýlan çok güller solmuþ
Nice Dursunî’ler boþalmýþ, dolmuþ
Yaratýlan kolay kýrklanmaz gönül!
– 31/07/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.