KANLICA YAYLASI
Yaz mevsiminde, çýkarlar yaylaya
Toprak misk kokusu, salar havaya
Taþtan evleri, uyumlu doðaya
Kanlýca yaylasý, bekliyor bizi
Yamaçlarda renk renk, çiçekler açar
Yayla kuþu, keklik, yuvadan uçar
Bir baþkadýr burda, kýþý ilkbahar
Kanlýca yaylasý, bekliyor bizi
Kuzu pýnarýnda, kesilse sular
Çörten de kurumuþ, olsada yollar
Bir yolunu bulur, burda oturanlar
Kanlýca yaylasý, bekliyor bizi
Kader çiçeðinin, bittiði yerde
Kanlýca mantarý, ayak dibinde
Yýðýn taþlarýnýn, tam eteðinde
Kanlýca yaylasý, bekliyor bizi
Anadan ayrý, kuzular meleþir
Dumanlýdýr daðlar, baþa güreþir
Daðýlýr gam kasvet, aþk tazelenir
Kanlýca yaylasý, bekliyor bizi
Dua bekler burda, þu yalnýz mezar
Terk edilmiþ sanki, yüreðim sýzlar
Geçiyor ömrümüz, mevsim sonbahar
Kanlýca yaylasý, bekliyor bizi
Küsmüþ bize doðmaz, sabahyýldýzý
Oynamýyor tura, gelini kýzý
Dalýnda kurumuþ, dökülmüþ mazý
Kanlýca yaylasý, bekliyor bizi
Kebair büyükler, göçüp gittiler,
Çarptýlar kapýyý, sitem ettiler.
Daðý, taþý sessiz, konmaz leylekler
Kanlýca yaylasý, bekliyor bizi
Eylül sonu yaprak, dökümü baþlar
Basýlmýþ peynirler, kalaylý kaplar
Ayrýlmak zordur, akar gözden yaþlar
Kanlýca yaylasý, bekliyor bizi
Kul Ahmed-i, þiir yazdý yaylada
Geçmiþi yâd ettim, yýðýn taþýnda
Kimler gelip geçmiþ, hep hafýzamda
Kanlýca yaylasý, bekliyor bizi
Ahmet Ali Canbaz 28/06/2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ali CANBAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.