Gülden terazi yapmýþým, doðrularý tartar oldum Acýlara alýþýðým, sende versen dokunmaz ki. Düþtüm çöllerden çöllere, Mecnun’dan da beter oldum Yorulmaya alýþýðým, sen de yorsan dokunmaz ki.
Mevsimleri tez tükettim, kayýp ettim yýllarýmý Seller inmiþ, dolu vurmuþ, diken sarmýþ yollarýmý Yýkýlmýþým fýrtýnadan, hazan vurmuþ dallarýmý Kýrýlmaya alýþýðým, sende kýrsan dokunmaz ki.
Pervanelerle konuþur dar sokakta sessiz direk Sevgi kuþun kanadýnda, beklemeye yürek gerek Kurþunlara geldi beden, dil yarasý aldý yürek Vurulmaya alýþýðým sen de vursan dokunmaz ki.
Hazan oldu bahçe baðým, yýkýldý gönül otaðým Yellerine sinem verdim,kervan geçmeyen bir daðým Bulutlara küskünüm ben, kara topraktýr yataðým Serilmeye alýþýðým, sen de sersen dokunmaz ki.
RABATLI’yým yarýþýrým, felek benim peþim sýra Bilmem nasýl kapanacak içimdeki derin yara Bir kaç þiir birkaç resim hediyemdir nazlý yara Sürülmeye alýþýðým, sen de sürsen dokunmaz ki.
26.06.2022 Ertürk DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.