BABAM

Neyin eksik diye sormadý hayat
Yuvamýzý yýktý erken gidiþin
Gölgesiz kaldýk, yok artýk yan gel yat
Aðýtlar söyletti erken gidiþin

Toz pembe hayaller kurarken bizler
Daðýmýz erirken yoktunuz sizler
Kamçý olur vurur, geçmez bu izler
Göðsümü inletti erken gidiþin

Çil yavrularýna hiç benzemedik
Darda kaldýk ama haram yemedik
Yerde karýncayý bile ezmedik
Özlemler eyletti erken gidiþin

Baba çýnar, sanma daðýn meþesi
Gölgesi yeterdi, evde neþesi
En sevdiði yerdi oda köþesi
Kalbimi meletti erken gidiþin

Oldukça fedakâr, cesurdu mertti
Dostlarý överdi, fazla cömertti
Koþulsuz severdi, tatlý ve sertti
Sersem etti beni erken gidiþin

Önce insan diye öðüt vermiþtin
Kimsenin hakkýný yeme demiþtin
Adabý öðretip sözler etmiþtin
Saçý beyaz etti erken gidiþin

Severek büyütmek istedin bizi
Koca yüreðinde dertler bir dizi
Ýçinde baþlamýþ garip bir sýzý
Ömrümü sel etti erken gidiþin

Görmeliydin babam evlat gününü
Kara baht çatsada silmez ününü
Gemileri deðil yaktýn dününü
Közü alev etti erken gidiþin
Ýsmail Kaya









Sosyal Medyada Paylaşın: