Postmodern bir şiir Boşluk

Boþluk

Aþk kalbin,,, bilgi aklýn çeliþkisiz boyut aþamasý,
kuzu gibi evren evran salyasýnda
her türlü fikir ön sözsüz soluk gri bir travma,,,
bir iz, bir im kuyruklu çakýl taþlarý,
ekmek kýrýntýsýný atmamýþtým kuzgunlara.
Bir iz,
bir iz,,,
sevgili okurlarým bir ýrmak,,, biriz!
Bir im,,,
bir im,,,
iþte Martin,,,… boþlukta birim
Hangi göklerin boyutlarýndan sýzmýþým
Sýzmýþ da düþmüþüm ocaðýna hiçliðin
Ayýk ol!(?) Mutat deðil kaplumbaða
Düþtüm bahar kapýlarýnýn angst duvarlarýna
Sadece düþümdün
Gölgemi yok etmeden ulaþamam gerçeðe
Zahirde batýný görmek yola düþmekle olur
Sisifos çýkmazýnda kameranýn gözü
Objektif düzen düzensizlikte gizli
Özgürlüðe mahkûmum
Mahkûm muyum (!)?
Duvarlarý hücremin façetalý
Hem en eski hem en yeni
Ulu bir dað gibi sis salmýþ topraða,,,…
Edebiyat tarihçilerine göz kýrpýyor kelimelerim
Selim Savaþ Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: