KALMAMIŞ..

KALMAMIÞ..

Þu eski evlerin duvarý uçmuþ
Sakinlerin çoðu gurbete göçmüþ
Kalan üçü beþi kendinden geçmiþ
Sýlamýzýn tadý tuzu kalmamýþ..

Vefa diye bir his var idi derdim
Kaybolan þeylere kafamý yordum
Bu insanlar nerde kaldý diyordum
Demesinler kadir kýymet bilmemiþ..

Özde böyle deðil idi bu diyar
Mizaný kaybolmuþ bozulmuþ ayar
Þu pýnarda abdest alan ihtiyar
Anlaþýlan uzun yýllar gülmemiþ..

Sýralanmýþ a’dan ze’ye üstadlar
Her birinde farklý lezzeti tatlar
Þairlere lazým deðil üst katlar
Þiir olmuþ baþka, bir þey olmamýþ..

Murâdîyim dosta muhabbetim var
Ezel ebed Hakktan, burda bitim var
Varlýklýdan fazla, öksüz, yetim var
Soralým da demesinler gelmemiþ..

Murat Kahraman Murâdî
23.03.2022/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: