YORGUN DÜŞTÜ ( 898.)

Hangi biçare yürek ben gibi atar böyle
Hangi veda yüzüme tebessüm katar söyle
Senden ayrý besteler çalsýn gönül telinde
Çektiðim onca dertten yorgun düþtü bu beden

Hasretinden gülmeyi unuttu dudaklarým
Senden sonra sevmeyi kendime yasakladým
Ben hala yüreðimde bu sevdayý saklarým
Çektiðim onca dertten yorgun düþtü bu beden

Mutluluktan gözyaþým akarken bakla bakla
Diyorsun vakit tamam bu ne cüret ne hakla
Üþüyorum bir ömür beni içinde sakla
Çektiðim onca dertten yorgun düþtü bu beden

Kendimi kapatmýþým aþkýn maðarasýna
Gittin ya gidiþinle beni bitirdi sanma
Sabýr merhemi sürdüm kalbimin yarasýna
Çektiðim onca dertten yorgun düþtü bu beden

Git yolun açýk olsun benden buraya kadar
Sana olan inancým tükendi azar azar
Benim deðilsin artýk gelsen bile ne yazar
Çektiðim onca dertten yorgun düþtü bu beden

Zulm ederek dünyaya namýn kalacak sanma
Gün be gün arttý acým tuz basýnca yaraya
Bitti tükendi ayten bu sevdanýn yolunda
Çektiðim onca dertten yorgun düþtü bu beden



Fatma Ayten Özgün





Sosyal Medyada Paylaşın: