Düşünmekten Filozof Oldum
Ýnsanýn insana kýzdýðý bu devirde!
Hatýrlamalý insan, acep kendisi ne þekilde.
Hiç doðmak istemezdim ben böyle bir nesile!
Vesile olduðunu sananlar, utansýn kendilerinden.
Niyet halis olmalý evvela!
Amaca hizmet, hedef koyulmalý yoluna!
Düþünmeliydi, baþýndan sonuna
Yapa yalnýz býrakýlmamalýydý evlat.
Ýþine gelince evin eðlence neþesi
Gelmeyince, sadýk kölesi
Sigorta gibi, emeklilik primi
Ýhtiyarlanýnca bakýcý niyeti ilen,
Yetiþtirilmemeliydi evlat.!
Gözünün içine bakarken sevilmez
Dertleþmek için dahi söz hakký verilmez!
Bir çocuk sýrf adam olsun diye dövülmez!
Sebzeler arasýnda yetiþen, ot deðildi bu evlat.!
Din ile Ýmaný, Ahlâk ile Þerefi, öðretirdi insan
Eðriyi doðruyu hak üzre olmayý gösterirdi ata!
Vazifesini Allah için yerine getiren ana baba!
Hayýrlý kul yetiþtirir, gönülleri bayram eder, düþmezdi dara!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.