Renklerin hepsini oldum , Ama en çok kýzýlý sevdim. Bazen içimde dinlendim , Dinginleþtim , sakinleþtim böylece ... Tüm yorucu o sahneleri çýkardým Aklýmý maviye boyadým, huzura ... Beyaz zaten çok çabuk kirleniyor. Siyahlarý atmak öyle zor ki Ne yapsan geçmiyor. Gün hep maviyle baþlýyor, Hiç bozulmamýþ beyaz sayfa gibi... Ah o akþam kýzýllýðý sorguluyor Ama hep sorguluyor sorguluyor Cevabýný bilseydim , Siyaha boyar mýydým yýllarýmý ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeldaödek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.