Bu sefer sonuna kadar -kendim- açtým penceremi Ve sürdürdüm bu sessiz eylemi... (...) Sol köþeden bir çocuk: "gevriye" Yine ayný amca -sanki-: "esskiler alýrým, esskicii" Her an çatýþma çýkacak gibi... Yan apartmanda bir teyze Adý Cevriye, Torununu arýyor... -bizim bahçede teyze, oyun oynuyor sadece-
(Kulaklarýmda haykýrýþlar, kayboluþlar...)
Neyse... Teyze buldu torununu Torun toraman... -maþallah- Kimse kalmamýþ ne simitçi ne eskici ne teyze ne de torunu Eh! bana müsade Ben de gideyim o zaman...
Ve pancereyi kapatmamla kapanýyor bý yýl ki aðustos resitali...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ışıkları takip eden adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.