ORMANA AĞIT

Yandý orman eridi daðlar
Gökyüzüne uzanýyor çýðlýklar
Alev olup kavruldu canlar
Þimdi yanmýþ dal uçlarýnda
genzi yakar dumanlar


Karardý toprak, karardý gökyüzü
Kýyýlarda, koylarda kül oldu denizin süsü
Laciverti ayýrdýlar yeþilinden
Kömür karasý aðaçlar, kül rengi tepeler
Bu kaçýncý alevdir
Göðe yükselen
Hiroþima’da ölen kýz çocuðu
Nasýl kavrulduysa saçlarýn
Öyle kavruldu saçlarý çam aðaçlarýnýn

Ne karýncalar, kaplumbaðalar kaldý
Ne bir taþýn kenarýnda
Kertenkelenin ürkek bakýþlarý
Ne de agustos böceklerinin canhýraþ baðýrýþý

Oysa ne de güzel senfoniydi
Aðaçlarýn arasýnda dolaþan meltem
Uðuldayan sesi ormanýn
Sessizliðin sesi kuþlar, böcekler

Bir dosta sarýlýr gibi sarýlmak isterim gövdene
Yaz sýcaðýndan kaçýp sýðýnmak isterim gölgene
Günbatýmý akþamlarýnda
Sevdalanýrým denizinin mavisine, ormanýn yeþiline

Þimdi hüzündür geriye kalan
Suskun ve boynu bükük
Öksüz bir çocuk gibi,
Yüreðimizdeki yangýný
Göz yaþlarýmýzla söndürür gibi

Hoþça kal yeþil
Hoþça kal canlar
Hoþça kal výzýldayan börtü böcek
Hoþça kal kekik kokusuna karýþan deniz kokusu

Bitsin artýk bu yangýn iklimi
Gitsin artýk bu kara bulutlar
Bir ay doðsun bu karanlýk geceden
Ilýk bir rüzgar essin
Daðýtsýn içimizdeki çaresizliði
Sosyal Medyada Paylaşın: