AKLIMDA SEN
AKLIMDA SEN
uyuduðum uyandýðým her gün de
aklýmda sen vardýn hep
sessizce geliyordum kanatlanýp yanýna
bir içten günaydýn diyordum sana
bir demette kýr çiçeði býrakýyordum kapýna
kuþ olup konuyordum pencerene
seni izliyordum gizlice
masumca uyuyordun kýyamýyordum
seni seviyorum bile diyemeden
uçup gidiyordum sessizce
günler,aylar, yýllar geçti aklýmda hep sen
sana kavuþmak bir hayaldi
her gün yokluyordum kalbimi
sen oluyordun içinde adýný söylüyordu devamlý
nakaratý hep sendin özü sen
güzel gözlerin tatlý sözlerin
mis kokan o ipek saçlarýn
türkü gibi dilimde hep adýn
seni söylüyorum seni dinliyorum
tek baþýma içiyorum fincandaki acý kahvemi
bir sigara yakýyorum çekiyorum dumanýný içime
havada senin hayalin beliriyor
damla damla akýyor gözyaþlarým
aklýmdan çýkmýyorsun bir türlü
senle yatýp senle kalkýyorum
yeni bir gün yeni bir umut ile
odamda ki her çiçek sen
konuþuyorum karþýmda sen var gibi
susuyorum dudaklarým kuruyor
sensiz içemiyorum hasret kalsam da
o güzel yüzün yanýmda olmadýkça
bir yudum su gibi güzelliðin
beni benden alýyor aklým hep sende kalýyor
bu günde uyandým sabah
saða baktým sola baktým
odalarda aradým izini
kokun sinmemiþti yastýða
bir gül gibi koklayamadým
yoksun iþte yoksun yanýmda
sensiz geçecek bu günde
çaresiz dolaþacaðým koca þehri
içimdeki iyileþmeyen yaralarýmla
ama sen hep aklýmda olacaksýn
unutamadýðým ela gözlerinle
seni unuttuðum gün ben bu dünyada olmayacaðým cananým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.