ŞU DÜNYANIN HALİNE BAK

Ne tepeler çöktü de nehirler tersten aktý.
Ýnsan ibret almýyor baktýðý yer kör nokta.
Savunulacak olan adalet ile haktý.
Oysa þeytana teslim oldu çýkmaz sokakta.

Plan yapar ilahi takdiri unutarak.
Kaderi tayin etmek yetkisindedir sanýr.
Mazlumun canýn yakýp yarasýn kanatarak.
Ýlerleyecek sanýr oysa perde kapanýr.

Ziynetiyle kör olur tapar adeta aþa.
Haram-helal demeden midesine indirir.
Us kayýp, vicdan kayýp edemez ki temaþa.
Þiþmiþ göbekli tepe sanýyor ki sindirir.

Ýki ara bir dere sýrtýn yüzü muamma.
Engelleri göz ardý eder uçacak sanýr.
Ýrtifada sanýrken düþüþe geçer amma,
Aklý firarda olan hatalarla sýnanýr.

Hava-deniz ve kara emrine verilmiþken.
Yakar,yýkar dolanýr imar etmek niyeti.
Dünya ipekten halý misali serilmiþken.
Eþilen çukurlara gömerler cemiyeti.

Ömrün sýnýrlarýnda uçuþurken kargalar.
Akbabalar leþ arar kokusunu sürerek.
Yüksek sesle kýrýlýr kafesten kaburgalar.
Akýl dumura uðrar,sevgiden yoksun yürek.


Emine Balý Oðuz
Sosyal Medyada Paylaşın: