Aç artık şu gözlerini !

Karanlýk bastýðýnda, gönlün sokaklarýný.
Zihnindeki tüm itler, havlamaya baþlarlar.
Aydýnlatýrken aklar, bütün þakaklarýný.
Þeytanýn uþaklarý, mihrabýný taþlarlar.

Ayaðýn suya erer, iþ iþten geçtiðinde.
Sen kalýrsýn altýnda, surlarýn göçtüðünde.
Umutlarýn sönüp de son tren kaçtýðýnda.
Akbabalar cesete dönüþmeni düþlerler.

Dostlarýn senle ayný safta yer almamýþsa.
Hiç birisi zor günde, kapýný çalmamýþsa.
Senden alacaklarý, bir þeyler kalmamýþsa.
Yýkýlýrsan en önce, inan onlar diþlerler.

Yoklukta mülayimdir, varlýkta azgýn hepsi.
Düþünce solucandýr, uçarsa kuzgun hepsi
Doðruyu söyleyince, bir hayli kýzgýn hepsi.
Tüm suçu sana yükler, her ortamdan dýþlarlar

Dallarýn ayaz yese, yapraðýný dökmeden.
Allah fýrsat vermesin,eðilip de çökmeden.
Hele sen bir tökezle,daha canýn çýkmadan.
Derini yüzerler de tabaklayýp iþlerler.

Dost diye bildiklerin, ateþtir ocaðýnda.
Sen yanarken odunlar taþýrlar kucaðýnda.
Göremezsin yanýnda, aðustos sýcaðýnda.
Hepsi bahar çiçeði, yeraltýnda kýþlarlar.

( Ýsmail SIKICIKOÐLU- Onuncuköylü )
Sosyal Medyada Paylaşın: