GEÇERKEN YILLAR

Yoktuk bizler, siz ikiydiniz.
Zamanla üç, dört,beþ oluverdik
Bilince kendimi ailem dedim
Anneme ve babamaydý o ilk sözlerim.

Arttýkça arttý kelimeler,büyüdü sevgiler
Nasýl gelip geçti o güzelim seneler
Öykünüp dururken babamdan yana
Bir de bakmýþým ki ben de bir baba.

Olmadan bilinemez duygu, babalýk denen
Onu en çok ayrýlýklardýr bilirim kahreden
Nasýl da dik durur, saklar gözyaþýný
Akýtýr içine hicranýný, yürekteki gamýný.

Düþerken yýllar yaprak gibi ömürden
Yanýnda olmak isterim bunu bir bilsen
Omuzlarýndaki yük eðmesin belini
Fýrsat bulunca tez gelir ,öperim elini.

Sizi anmadan geçen günüm hiç olmadý
Annem baþýmýza taçtýr, babamsa kaptaný
Aile mevhumunun özü, sevginin iki gözü
Köklerimize güç veren en unutulmaz türkü.

Mesele yalýn bir hak deðil, emeðe saygý
Nasýl geldik bugünlere diyor, içteki yargý
Kýymetleri bilinmeli iki büyüðün
Yaþýyorlarsa durmayýn arayýn, sorun.

Babam bana omurgadýr, ahlaki duruþ
O yüzden hiç yaþamadým ani savruluþ
Nirengisidir onlar hayatýn, çok iyi bakýn
Tutun el üstünde daim, sevin ve sayýn.

Yanýnda olamadým belki, buna üzgünüm
Sizsiz geçen günlere, sitemle küskünüm
Akýl defterimde durur, yürekte vurur
Babamla hep mutlu oldum, ondan bu gurur.

Yarýnlarýnýz neþeyle, saðlýkla dolsun
Yaradan kýsmet ederse özlem son bulsun
Selam olsun Karakaya`dan Mustafa Külte`ye
Acemi þair Oðuzhan`dan bu þiir hediye.
Oðuzhan KÜLTE



Sosyal Medyada Paylaşın: