ŞUBAT YİNE YOKLUĞUN KADAR SOĞUKTU
KNİSK
ŞUBAT YİNE YOKLUĞUN KADAR SOĞUKTU
,BABA . olmayý hak eden herkesin BABALAR GÜNÜNÜ en içten dileklerimle kutluyorum
ÞUBAT YÝNE YOKLUÐUN KADAR SOÐUKTU
Þubatýn on altýsýný gösterirken takvimler
Yýl iki bin yedi mevsim kýþtý
Hayallerimiz yýkýldý ,kar yaðdý yüreðimize
Hayatýmýzdan karlý bir dað ahirete göçtü
Yýl iki bin yirmi aylardan haziran
Yani demem o ki babacýðým
On beþ yýl olmuþ sen ayrýlalý aramýzdan
Bak bir babalar günü daha geldi sensiz
Bir babalar gününde daha burkuldu yüreðimiz
Yýl iki bin on dokuz aylardan temmuz
Cam göbeði bir yaz sabahýnda
Anamý da gönderdik dün yanýna
Daha dün gibi dururken hatýra ve hayaliniz
Nasýl diye sorma sakýn haliniz vaktiniz
Unutmak ne mümkün her ikinizi de ..
Aðlamasakta artýk eskisi gibi gülemiyoruz
Çünkü bazen düþümde bazen de aklýmdasýnýz
Ýþte bu yüzden tutar baþ aðrým bazen de sancým
Anamda yok artýk biliyor musun babacýðým
Demem o ki yani rakamlarýn hiç önemi yok gayri
Yokluðunuzun bu kadar kýymetleneceðini
Varlýðýnýzda bilememiþtik doðrusu
Hatta her birimizin hayatýný bu kadar etkileyeceðini de
Bazen inanasý gelmiyor insanýn biliyor musun
Bu bir rüya olsa diyorsun keþke
Tek kabuslar içinde uyanmaya razýyým diyorsun
Lakin hayatýn gerçeði de bu biliyorsun
Yani demem o ki
Yok olurken beklenmedik bir hayat
Gün yine doðuyor
Gül yine açýyor biten bir ömre inat
Kimse deðiþtiremiyor bu kanunu
O kanun ki tanrý buyruðu
Yaratandan baþka kimseden emir almýyor tabiat
Doðru olan da bu elbet
Aslýnda hüznümüz ve de üzüntümüz
Ne giden bir güne
Nede zamansýz biten bir ömrün acýsýna
Ýnsan oðlunun çaresizliðine
Baþlamadan biten bir ömre
Ve henüz yaþanmamýþ bir hayata
Beklenen nice umuda ve de alýnmamýþ nice murada
Yani bu manada
Hani deseler de ;
“acý patlýcaný kýraðý çalmaz..” diye
Yok yok vallahi
Hiçte öyle deðilmiþ madalyonun diðer yüzü
Yaþananlarý görüyor da insan
Acý patlýcaný da ,
Henüz açmakta olan tatlý caný da
Öyle bir çalýyor ki zaman denen cadý
Ne sevgisi kalýyor vefasýzýn
Nede sevgisinin o doyulmaz tadý
Ecel denen inat
Öyle bir alýyor ki sevdiklerini
Ne hayal kalýyor ne hakikat
Ateþ düþtüðü yeri
Acý ve sancýsý her yeri yakýyor inan ki
Sen istediðin kadar yol saçýný baþýný
Ýstediðin kadar feryadý figan eyle
“ Ecel gelmiþ can mý dayanýr..” misali
Anlayacaðýn Azrail in akrabasý olmuyor yani
Öyle ki umurunda deðil genç mi yaþlý mý
Ne soruyor kimi kimsesi var mý
Ne bakýyor alýnan can kýz mý oðlan mý
Selasý veriliyor bir kuþluk vakti
Çenesi baðlanýp konarak tabuta
Býrakýlýyor camide son dua yeri musalla taþýna
Ve bakmadan genç ihtiyar yaþýna
Aðýt ve acý içinde koyuyorlar da bedeni
Hani soruyor ya hoca efendi;
“Hakkýnýzý helal ediyor musunuz mevtaya..”
Adet üzere el cevap
Helal olsun…helal olsun..
Sonra omuzlarda salaca
Tutuluyor kabristan yolu tüm sevenlerce
Kabristanda taze toprak bir mezar
Mezarýn etrafý ana baba eþ dostla dolar
Saçýný baþýný yolman
Yanman yakýlman nafile
Çünkü ne giden geri geldi bunca yýl
Nede gelen direniyor gitmemek için ölüme
Baþ ucuna dikiliyor da bir taþ
Kalýyorsun günah ve sevaplarýnla baþa baþ
Yaa babacýðým görüyorsun ya
Herkesin sabrý sevdasý buraya kadarmýþ
Býrakýp dönüyor tüm sevenlerin
Dönüyor oðul kýz, dönüyor artýk bacý kardeþ
KAÞÝF KANÝ ERTÜRK
Eðitimci þair-yazar
Sarýkaya þairler ve yazarlar derneði baþkan yardýmcýsý
NOT ; Anamýn ölümünden (temmuz 2019 dan sonra revize edilmiþtir..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.