Bir Ay Öğretmen Tanıdım

Bir Ay Öðretmen Tanýdým

Bir ay öðretmen tanýdým
Bir öðretmen görsem onu hatýrlýyorum
Gönlü ýþýk
Yüzü ýþýk
Bir ay oldu ömrüme o öðretmen

Bir ay öðretmen tanýdým
Gönlüm ýþýk ýþýk þimdi...

Bir öðretmen tanýdým
Adý ay
Yüzü ay
Özü ay...
Sözü ay
Ay oldum ay oldum

Bir öðretmen tanýdým
Ýçim ýþýk ýþýk...

Bir öðretmen tanýdým
Bir ay
Ülkenin karanlýðýna ay...
Mutluluðu tattým

Bir öðretmen tanýdým
Zalim karanlýða ebedi oldu kavgam ...

Bir öðretmen tanýdým
O bir ay öðretmen
Karanlýðý daðýtýyor o ay
Ümit dolduruyor gönle
O bir ay öðretmen
Masal dolu gönlüm
Kýlýnç mýdýr elindeki tebeþir...
Devlerle mi savaþý
Sevdim o öðretmeni
Elindeki tebeþir ak aydýnlýklar örüyor...


Bir öðretmen tanýdým
Ülkemin en ücra köþesinde o ay
O bir ay öðretmen
O benim öðretmenim
Tebeþir tutan elleri ýþýk ýþýk
Güneþten alýp ýþýðýný
Gönlümüze saçar
Aydýnlatýr karanlýklarýmýzý
Daðýlýr karanlýk gece
Hece hece çözülür bilmecelerimiz

Bir öðretmen tanýdým
Þanslýymýþým onu tanýdým
Ben bir gecede döðmuþtum
Bir gece ki karanlýðý gönle kelepçe
O ay oldu geceme
Onda gördüm ýþýðý
Göklerin yere lütfettiði ýþýðý

O bir ay öðretmen
Kalem tutan eline kurban olayým
Kýlýç tutan elden üstündür.
Ýnciler akan diline kurban olayým
Ýlaç olur en derin derde
Gül biter vurduðu yerde

O bir ay öðretmen
Gönlümde karanlýk perdesi titriyor
Adýný duysa
Ve yýrtýlýyor karanlýðýn ipleri
Bu kalem ilk onun adýný yazmýþ
Sözünün üstüne koymam hiç bir sözü

Bir öðretmen tanýdým
Gönlüm ona yer bulamaz yerde
Onun yeri gökte


Sosyal Medyada Paylaşın: