BABAM!
BABAM!
Gölgen bile yeter engel aþmama
Gücüme güç katar durursun BABAM!
Denizlerde dalga olup taþmama
Vesile olup da sürürsün BABAM!
Yiðidim, aslaným ,yürekte yaðým
Çelikten örülmüþ kopmayan baðým
Ezelden ebede, geçmeyen çaðým
Ömrüme ömründen verirsin BABAM!
Sensin yollarýmdan, taþý kaldýran
Sensin çýkmazýmda ,ýþýk bulduran
Sensin olmazlarý,bana olduran
Bin yýl ötesini görürsün BABAM!
Dað oldun ömrüme, dayanýp kaldým
Yakýndan uzaktan, selamlar saldým.
Gönlündeki baðdan, karanfil aldým.
Cana can verirken kurursun BABAM!
Çýnarýmsýn gölgen, bana yetiyor.
Kederim, dertlerim, o an bitiyor.
Yokluðunda huzur, sinip yitiyor.
Melamet hýrkasýn bürürsün BABAM!
KARDELEN(Ayrýkotu)
18.06.2022
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.