YANGIN YERİ YÜREĞİM

Bir yangýn sonrasý yüreðim.
Ne dumaný kaldý, ne külleri.
Dolu vurdu gönül baðýma.
Ne dalý kaldý, nede gülleri.

Yetmedi sam esti kuruttu.
Boran yaðdý da çürüttü.
Yar dedigim el oldu gitti.
Ne evim kaldý nede yuvam.

Sanmayýn bende yaþadým.
Gülüp eðlenip neþe aldým.
Boþ hayale aldanýp kaldým.
Ne huzur kaldý, nede hayatým.

Seherde eserdi meltemim.
Aðrýyor, sýzlýyor her yerim.
Fayda etmedi yarama melhemin.
Ne deva kaldý, nede dermaným.

Garip Þenol hiç sönmedi yangýným.
Yandým kavruldum kül olup savruldum.
Bir yetim oðlaným, ne desen inandým.
Ne neþem kaldý, nede huzurum
Sosyal Medyada Paylaşın: