unuttum benliðimi kaldým isimsiz, kaç ömür geçti kaç bahar, karanlýk odamýn duvarlarýna aktý gözlerim sessiz sessiz gecelerde sensiz, bir þeyler vardý aramýzda gelince bir araya gözlerimiz ismini bile bilmediðimiz. vardý bir þeyler tutan ayakta baktýran bizi ayný dünyaya, bilmeden, yakarýþlarda semaha, dilde isimlerimiz düþünmeden her kelimede kýrýlmadan kalplerimiz, kaldý zaman þimdi bensiz ben zamanda sensiz, gözyaþlarým kimliksiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
4 ekim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.