Bu Kadar Yavaş mı Ölür Zaman

Sen, beþ duyusunda duygularýn
ve sessizce uyuyan sularýn
kaya kovuklarýndaki yataðýndasýn,
yataðýmda olmak yerine..

Ben, ters yönde,
silinmiþ ayak izlerince uzak,
saçlarýna, gözlerine, tenine..

Ýnince ikindiler çay bahçelerine,
dövünmekteyim dalgalar gibi,
hasret dolu günlerimi vurup yek diðerine..

Çýrpýntýlardayým..
Çýðlýklardayým..

Ben, býraktýðýndan daha yalnýz,
soluk alamamaklarda,
dardayým..
Çýldýrmaktayým..

Gidiþinde donup kalmýþ gözbebeklerim,
donup kalmýþ yüreðimde o an..

Bu kadar yavaþ mý ölür zaman? ..



Sosyal Medyada Paylaşın: