ebabillerin kanatlarýnda
bir menzile yol almýþ gibiyim
güneþ kadar yanýk
denizler kadar sýrýlsýklam
bir bahar daha çiçek açmýþ
tazelenmiþ umutlar gibi
bütün nehirler gibi
ayný renk akýyorum denizlere
bir ormanýn içinde ayný tip aðaçlar gibi
dumanlý daðlar
suyu masmavi göller
kýpkýzýl güneþ gibi
gökyüzüyle tek baþýna
içinde saklanan yýldýzlar kadar çok
*
yürüyorum
denizlere doðru, daðlara ve ovalara
boy veren baþaklara belki
gün doðarken
fýrlatýyorum gökyüzüne umutlarýmý
güvercin gibi kanatlanýyorlar
bembeyaz süzülüyorlar
aþk için
barýþ ve özgürlük için
kurþunlar ve bombalar dan uzak
ruhumun bütün cepheleri
uysal
suskun
lal kesilmiþ
velakin sýcak gecelerde
aðzý var dili yok
rüzgar ekip fýrtýna biçecek kadar
hasret doluyum
*
akýyorum
duman gibi
bana mahsus hasýlý duygulara
letaif cinsinden sýrlara
en son
süveydayý arýyorum
çiçekler açarken
tomurcuklar patlarken
yaðmurlar yapraða düþerken
gökler aydýnlanýrken
bir adým
bir adým daha
þerha þerha yarýlýyor ufuk
bütün yollarý yürüyorum adým adým
eþlik ediyorlar bana
ormanlardan süzülen ýþýk yaðmurlarý
göller, ýrmaklar ,esen rüzgar
yusufçuk sesleri
portakal , limon aðaçlarý
nefesleriyle
gökte dolunay
parýltýsýný seriyor saçlarýma
göðün üzerindeki yýldýzcýklar
yýðýn yýðýn istiflenmiþler
ay ýþýðý pýrýl pýrýl
mis kokulu ýhlamur aðaçlarý
her þeyiyle büyülü
tütsülü ve sýrlý
*
kuþlar konuyor dallarýna
aþk þarkýlarý söylüyorlar
kendi dillerince,
dallara ve çiçeklere
bahar þarkýsý gibi
düþen her bir yapraðýn yerine
bir bülbül konuyor dala
düþüyor gözünden yaþlar
ayrýlýk sancýsýyla yakýlan aðýtlar iþitiyorum
önce alevsiz bir kýrýk dal tutuþuyor
bir yel esiyor daðlarýn doruklarýndan
ses veriyor telgraf telleri
yükselen avaz
bahar mevsiminin rüzgarý
redfer